Postępowanie układowe

Wybór rodzaju postępowania restrukturyzacyjnego będzie celowy wtedy, gdy uchylenie niewypłacalności przedsiębiorstwa nie będzie wymagało podjęcia nadzwyczajnych działań, np. wstrzymania postępowań egzekucyjnych. W tak trudnych przypadkach zaleca się wybór nie postępowania układowego, a raczej postępowania sanacyjnego.

Postępowanie układowe jest jednym z czterech przewidzianych przez polskie prawo trybów przeprowadzania postępowania restrukturyzacyjnego. Podobnie jak pozostałe trzy tryby, również został uregulowany w ustawie Prawo restrukturyzacyjne. Taki model restrukturyzacji firmy umożliwia dłużnikowi zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności. Postępowanie układowe jest alternatywą dla firm, które chcą przeprowadzić restrukturyzację, ale nie mogą starać się o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego ze względu na sumę wierzytelności spornych przekraczającą 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem. 

Przebieg postępowania układowego można podzielić na cztery zasadnicze etapy:

1. złożenie wniosku restrukturyzacyjnego,
2. postępowanie w przedmiocie rozpoznania wniosku,
3. wydanie postanowienia o otwarciu postępowania układowego,
4. właściwe postępowanie restrukturyzacyjne.

W trakcie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku możliwe jest także ewentualne postępowanie zabezpieczające – sąd ma możliwość zabezpieczenia majątku dłużnika poprzez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego, a także zawieszenia postępowań egzekucyjnych i uchylenia zajęć rachunków bankowych. Z kolei na właściwe postępowanie restrukturyzacyjne składa się szereg czynności, mających doprowadzić do oddłużenia firmy – m. in. sporządzenie planu restrukturyzacyjnego i spisu wierzytelności, zgromadzenie wierzycieli, głosowanie nad układem, zatwierdzenie układu przez sąd i wykonanie układu.