Upadłości przedsiębiorstw

W praktyce często trudno jest precyzyjnie ustalić moment popadnięcia przez dłużnika w stan niewypłacalności, zwłaszcza w przypadku dłużników prowadzących rozległą działalność operacyjną. Dlatego analizując stan wypłacalności bądź niewypłacalności firmy, należy posługiwać się również ekonomicznym znaczeniem pojęcia niewypłacalności, jednocześnie odróżniając pojęcie „niewypłacalności” od „braku płynności finansowej”. Niewypłacalny jest taki podmiot, który posiada majątek o wartości rynkowej niewystarczającej na spłatę całości zadłużenia. Natomiast brak płynności finansowej rozpatrywany jest w krótkim okresie i oznacza brak zdolności do terminowego regulowania zobowiązań bieżących. Podmiot może być zatem jednocześnie wypłacalny i nie posiadać płynności finansowej.

Kiedy ogłasza się upadłość spółki? Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości to proces zarezerwowany dla firm, które już stały się niewypłacalne. Taki wniosek może złożyć sam dłużnik lub każdy z jego wierzycieli osobistych. Prawo upadłościowe wymienia także wyjątki w tym zakresie co do poszczególnych rodzajów spółek. Przykładowo – w przypadku upadłości przedsiębiorstwa państwowego, wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć także organ założycielski. W stosunku do spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej, uprawnienie do złożenia wniosku ma każdy ze wspólników odpowiadających bez ograniczenia za zobowiązania spółki.

Istotny jest także moment złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Choć nie istnieją jednoznaczne metody prognozowania upadłości, a moment zaistnienia stanu niewypłacalności nie zawsze jest możliwy do precyzyjnego uchwycenia, dłużnik jest zobowiązany do złożenia wniosku nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości.